Η σίκαλη είναι ένας κόκκος δημητριακών που σχετίζεται στενά με το σιτάρι και το κριθάρι . Είναι δημοφιλές στην Ανατολική Ευρώπη, με τις περισσότερες καλλιέργειες στον κόσμο να καλλιεργούνται στη Ρωσία, την Πολωνία και τη Γερμανία. Πολλά τρόφιμα και ποτά που καταναλώνουμε στην καθημερινότητά μας περιέχουν σίκαλη, όπως ψωμί, κράκερ, μπύρα και ουίσκι. Τα μούρα σίκαλης μπορούν επίσης να καταναλωθούν ολόκληρα ή να τυλιχτούν σε νιφάδες και να καταναλωθούν ως δημητριακά. Το αλεύρι σίκαλης είναι πολύτιμο για το ότι έχει χαμηλή περιεκτικότητα σε γλουτένη και υψηλή σε διαλυτές ίνες.

Ψωμί σικάλεως

Επειδή το αλεύρι σίκαλης περιέχει πολύ λίγη γλουτένη, συχνά συνδυάζεται με αλεύρι σίτου για την παραγωγή ψωμιού. Η γλουτένη στο αλεύρι σίτου επιτρέπει στο ψωμί να ανυψώνεται και να γίνεται ευάερο, σε αντίθεση με την επίπεδη, πυκνή υφή των 100% των ψωμιών αλευριού σίκαλης. Το ψωμί σίκαλης μπορεί να παρασκευαστεί με ελαφριά ή σκούρα αλεύρια σίκαλης. Το ελαφρύ αλεύρι σίκαλης έχει χρώμα μαυρίσματος, ελαφριά γεύση, και περιέχει μόνο μια μικρή ποσότητα του εξωτερικού πίτουρου του μούρου της σίκαλης. Το σκούρο αλεύρι σίκαλης έχει βαθύτερο χρώμα, έντονη γεύση και περιέχει σχεδόν όλο το πίτουρο από το μούρο σίκαλης. Στις ΗΠΑ, το ψωμί σίκαλης συχνά περιέχει σπόρους από κύμινο για επιπλέον γεύση. Το μαρμάρινο ψωμί σίκαλης περιέχει ένα μείγμα σίτου και αλεύρων σίκαλης σε διάφορες αναλογίες που τυλίγονται μαζί για να δημιουργήσουν μια στροβιλισμένη εμφάνιση. Το χρώμα και γλυκύτητα του σκουρόχρωμου ψωμιού  σίκαλης επιτυγχάνεται συχνά με την προσθήκη μελάσας , σκόνη κακάο , ή ακόμα και σκόνη καφέ.

Ουίσκι σίκαλης

Το ουίσκι σίκαλης αναφέρεται σε ουίσκι που έχει αποσταχθεί χρησιμοποιώντας τουλάχιστον 51% σίκαλη (το υπόλοιπο του οποίου αποτελείται συνήθως από καλαμπόκι και κριθάρι). Το ουίσκι σίκαλης που έχει παλαιωθεί για περισσότερο από δύο χρόνια στη συνέχεια ορίζεται ως ουίσκι σίκαλης.  Ωστόσο σε πολλές χώρες χρησιμοποιείται μικρότερο ποσοστό σίκαλης στα ουίσκι.

Διατροφική Αξία Σίκαλης

Επειδή είναι δύσκολο να διαχωριστεί το πίτουρο από το κέντρο του κόκκου σίκαλης, το αλεύρι σίκαλης τείνει να έχει υψηλότερη περιεκτικότητα σε θρεπτικά συστατικά από το σιτάρι. Η σίκαλη έχει υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες, πρωτεΐνες, σίδηρο και μέταλλα όπως μαγγάνιο, φώσφορο, ψευδάργυρο και μαγνήσιο. Το σκούρο αλεύρι σίκαλης έχει την υψηλότερη περιεκτικότητα σε θρεπτικά συστατικά καθώς έχει διατηρήσει το μεγαλύτερο μέρος του πίτουρου. Το ελαφρύ αλεύρι σίκαλης και το ψωμί που παρασκευάζονται με ένα μείγμα σίκαλης και αλεύρων σίτου θα διατηρήσουν μόνο ένα κλάσμα αυτών των θρεπτικών στοιχείων.

Αγορά και αποθήκευση

Μπορούμε να βρούμε αλεύρι σίκαλης σε μεγάλα παντοπωλεία ως και μικρά μάρκετ, για μεγαλύτερη επιλογή προϊόντων σίκαλης μπορούμε να απευθυνθούμε σε καταστήματα ειδών υγειινής διατροφής . Εκεί, εκτός από το αλεύρι σίκαλης, διατίθενται και αποξηραμένα ολόκληρα ή σπασμένα μούρα σίκαλης.

Όπως με όλα τα προϊόντα ξηρών κόκκων, η σίκαλη πρέπει να φυλάσσεται σε δροσερό, σκοτεινό και ξηρό περιβάλλον. Συνιστάται να φυλάσσετε τη σίκαλη σε αεροστεγές δοχείο ώστε να προστατεύεται από την υγρασία και τα διάφορα έντομα. Για μακροχρόνια αποθήκευση, τα αλεύρια σίκαλης μπορούν να διατηρηθούν σε ψύξη (σφραγισμένα αεροστεγή) για να αποφευχθεί η φθορά των φυσικών ελαίων.